Choć rok szkolny rozpoczął się na dobre, warto wracać wspomnieniami do wakacji. Dla młodzieży z naszej parafialnej wspólnoty Ruchu Światło-Życie był to pracowity czas przeżywania rekolekcji oazowych. W zależności od wieku oraz zaawansowania formacji wzięliśmy udział w czterech stopniach Oazy Nowej Drogi (dla gimnazjalistów) oraz Oazy Nowego Życia (dla wszystkich starszych). Wielką radością jest dla nas fakt, że dla sporej części naszej grupy były to pierwsze długie rekolekcje przeprowadzone według metody Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego.
Czym zatem są Rekolekcje Oazowe i co wyróżnia je spośród innych form spędzania wakacji?
Wspomniany wcześniej ks. Franciszek Blachnicki, poszukując sposobu na zaszczepienie w młodych ludziach żywej wiary, zaproponował formę piętnastodniowych rekolekcji zamkniętych, opartych na schemacie tajemnic różańcowych. Zastosowana w tych rekolekcjach metoda przeżyciowa – poznana treść jest wprowadzana w życie w codziennych obowiązkach – pozwala na osobiste spotkanie z Bogiem, a także służy formacji dojrzałych postaw chrześcijańskich w uczestnikach. Nie są to jednak popularne „wakacje z Panem Bogiem”, raczej czas modlitwy i wytężonej pracy nad sobą: każdy dzień uczestnicy rozpoczynają Jutrznią, biorą udział w spotkaniu w małej grupie, Mszy Świętej, Namiocie Spotkania, czy adoracji Najświętszego Sakramentu. Zależnie od stopnia formacji i wieku dla jednych Oaza jest początkiem, dla innych weryfikacją formacji w ciągu roku. Program jest intensywny, jednak nie brakuje wspólnych zabaw, tańców integracyjnych, czy górskich wycieczek – to wszystko sprawia, że rekolekcje te są dla młodzieży atrakcyjną formą spędzania wakacji. Jest to też dobra okazja do poznania wielu nowych ludzi.
W tym roku wszystkie turnusy rekolekcji z naszej Archidiecezji odbywały się malowniczej górskiej miejscowości o nazwie Szlachtowa, leżącej nieopodal Krościenka nad Dunajcem, gdzie znajduje się Centrum Ruchu Światło-Życie. Bliskość tego miejsca była dla nas wielką łaską, dzięki temu mogliśmy odwiedzić i pomodlić się przy grobie ks. Blachnickiego oraz zwiedzić Kopią Górkę – miejsce jego życia i pracy. Z osobą Założyciela związana jest także postać kardynała Karola Wojtyły, późniejszego Ojca Świętego Jana Pawła II, który w czasach komunizmu wspierał dzieło ks. Franciszka, a także bronił ruchu oazowego przed szykanami ówczesnych władz. Do dzisiaj zachowały się zdjęcia, na których przyszły Ojciec Święty odwiedza oazowiczów, wspólnie z nimi spożywa posiłek, modli się czy rozmawia. W 1973 roku w czasie Dnia Wspólnoty w Tylmanowej powiedział do uczestników oazy: <<Jesteście tutaj na oazie, trzeba ażeby każdy z was wziął tę oazę w siebie i żeby się stał taką oazą i żeby tymi oazami zagęścić jak najbardziej pustynię. Wtedy ona nie będzie groźna. To jest równocześnie życzenie, które wam przekazuję z całego serca, wszystkim tutaj zgromadzonym, wszystkim oazom i waszemu Ojcu i organizatorowi, który ten Ruch Żywego Kościoła zainicjował i rozwija z roku na rok. Niech Bóg za wstawiennictwem Matki Niepokalanej i Jej umiłowanego sługi, błogosławionego Maksymiliana, pozwoli oazami zagęścić pustynię, która grozi, aby już nie była groźna>>. (Tylmanowa, 16.08.1973)
Uczestnicy tak opisywali swoje przeżycia rekolekcyjne:
„Zrozumiałam swoje grzechy i chcę być lepszym człowiekiem. Powinnam cieszyć się z każdego dnia. Wiem też, że Bóg dał mi życie po coś, jestem dzieckiem Bożym, Bóg zawsze jest przy mnie i mnie kocha.”
„Po rekolekcjach czuję bliskość Boga i wiem, że chce On być obecny w moim życiu jako prawdziwy przyjaciel. Dzięki rekolekcjom czułam szczerą radość i mam pokój serca. Moim postanowieniem jest lektura Pisma Świętego i wydzielenie sobie w roku szkolnym konkretnego czasu na modlitwę, aby nie utracić bliskości z Bogiem.”
„Pan Bóg na te rekolekcje wysłał nam najlepszych Księży pod słońcem i wspaniałych animatorów. Dzięki nim wzmocniłam swoją wiarę i relację z Jezusem oraz nauczyłam się kochać innych bez względu na to kim są.”
„Korzyści przeogromne; zaczęłam wierzyć „na poważnie”, zrozumiałam wiele kwestii wiary, nauczyłam się na nowo modlić i zwracać do Boga, przeżywać z większą świadomością Eucharystię, zaakceptowałam siebie taką jaką jestem. Postanowiłam być w KWC, codziennie min. 30 min. poświęcać Panu Bogu, uśmiechać się, świadczyć o miłości Boga względem ludzi.”
Chwała Panu!
Umocnieni wakacyjnymi przeżyciami z nowymi siłami zaczynamy nowy rok formacyjny. Nasza wspólnota spotyka się w każdy piątek o godzinie 19.00 w sali ks. F. Blachnickiego – na spotkania serdecznie zapraszamy wszystkich chętnych w wieku powyżej 6. klasy szkoły podstawowej.
